W powietrzu czuc wyczuwalny zapach siarki. Okolica spowita jest klebami bialej, gestej pary. Tu i owdzie slychac bulgotanie wrzacej wody i... blota. Gdzieniegdzie goraca woda pod olbrzymim cisnieniem wybucha w powietrze kilkudziesieciometrowymi slupami. Nie, nie trafilam do piekla (co niektorzy zlosliwi mi wroza!), lecz do najbardziej aktywnego geotermalnie miejsca w Nowej Zelandii, niewielkiego i bardzo widowiskowego miasta Rotorua.
Jest tu tak wiele do zobaczenia i do zrobienia, ze przynajmniej tydzien (i mala fortune...) latwo by tu przepedzic. Z powodu limitow zarowno czasowych jak i finansowych, ograniczylam sie do spacerowania wzdluz Siarczanej Zatoki, relaksu w pieknych termalnych basenach Polinesian Spa oraz wizyty we wciaz zywej maoryskiej wiosce o dosc skomplikowanej nazwie Te Whakarewarewatanga O Te Ope Taua A Wahiao. W skrocie wioska, zamieszkana przez Maorysow z plemienia Tuhourangi - Ngati Wahiao, nazywa sie Whakarewarewa, co rowniez skutkuje polamaniem jezyka, na szczescie nazwe mozna skrocic jeszcze bardziej do Whaka. Choc wioska jest popularna atrakcja turystyczna, zycie jej mieszkancow toczy sie po swojemu. Kapia sie w termalnych wodach, w goracych zrodlach gotuja warzywa, zawiniete wczesniej w muslin i zawieszone we wrzatku na sznurkach, a pare wydobywajaca sie z ziemi wykorzystuja do gotowania tradycyjnych potraw zwanych hangi.
W wiosce obejrzalam tez pokaz tradycyjnych tancow i spiewow maoryskich, ktore bardzo przypominaja te rodem z Hawajow, ale w koncu Maorysi z tamtych stron tu przybyli... A dla wielbicieli mojej niegasnacej urody, zdjecie wraz z maoryska dziewica i wojownikiem ;)
Na zakonczenie optymistyczny akcent, oby byl dobrym znakiem na niedaleka przyszlosc, gdyz ruszam w gory, na osniezone Przejscie Tongariro:
Posty
Edziu
OdpowiedzUsuńW końcu masz włosy dłuższe ode mnie :)
Ściskam mocno
Filipka
O tak, siedem i pol miesiaca bez fryzjera przynosi wymierne efekty! ;) Calusy
OdpowiedzUsuń